به گزارش ایسنا ،  این تیم از محققان دانشگاه صنعتی نانیانگ در سنگاپور موفق به کشف یک پروتئین به نام "Angiopoietin-like 4" (ANGPTL4) شدند که نقش‌های مهمی را در زمینه ترمیم و بهبودی ایفا می‌کند.

ANGPTL4 نه تنها التهاب و تورم را کاهش داده و رشد سلولی را تحریک می‌کند، بلکه در مراحل بعدی پروسه ترمیم و بهبود زخم، مولکول‌هایی را تولید می‌کند که با پروتئین کلیدی که باعث تشکیل اسکار می‌شود تداخل پیدا می‌کند.

تولید کلاژن بیش از حد عامل مهمی در تشکیل اسکار است.

کلید اصلی حل این مشکل ایجاد یک راه برای تعدیل در تولید کلاژن بدون غیرفعال کردن آن به طور کامل است. چرا که میزان متعادل کلاژن برای ترمیم زخم امری ضروری است.

یکی از محققان این پژوهش اظهار کرد: همانطور که می‌دانید برای جلوگیری از تشکیل اسکار باید راهی را برای کنترل تولید کلاژن یافت که هم آن را به طور کامل متوقف نکند و هم میزان تولید آن را برای ترمیم زخم کنترل کند.

محققان پس از بررسی مسیرهای تشریحی که منجر به تولید اسکار می‌شوند، بر روی یک پروتئین به نام Scleraxis متمرکز شدند. این پروتئین در شکل‌گیری تاندون‌هایی که شباهت‌های ساختاری زیادی با بافت اسکار داشته و از آرایه‌های موازی کلاژن پر شده اند، نقش دارند.

آنها در این پژوهش دریافتند که Scleraxis توسط ANGPTL4 مهار شده و منجر به کاهش تولید کلاژن اسکار می شود.

این مطالعه نشان می دهد ANGPTL4 قبلا به عنوان عامل افزایش سرعت بهبود زخم شناخته شده، اما این اولین بار است که به عنوان ابزار موثر کاهش اسکار شناخته شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که این پروتئین می‌تواند به عنوان درمان برای سایر بیماری‌های فیبروتیک، از جمله کلوییدها مفید باشد.

"اسکار" یا "کلویید" روند ترمیم غیرطبیعی پوست است و در برخی از افراد که استعداد ژنتیکی ابتلا به کلویید را دارند، ترمیم محل زخم آنها پس از عمل جراحی به صورت برجستگی یا گوشت اضافه روی پوست نمایان می‌شود.

این پژوهش در مجله Scientific Reports منتشر شده است.