آشنایی با استاندارد‌های آلایندگی یورو
خودروهای آلاینده سومین منبع تولیدکننده گازهای گلخانه‏ای هستند. از اجزای اصلی تشکیل‎دهنده گازهای گلخانه‏ای می‏توان به دی اکسید کربن (CO2)، متان (CH4)، و اکسید نیتروژن (N2O) اشاره کرد. طبق آخرین برآورد محققان بریتانیایی، بیش از 20% کل گازهای گلخانه‏ای از طریق خودروهای آلاینده تولید می‏شود. از این مقدار، بیش از 85% آن ناشی از انتشار گاز CO2 و از طریق خودروهای آلاینده است. وجود گازهای آلاینده به‏ویژه گاز CO2 سبب بروز بیماری‏های خطرناکی از جمله بیماری‏های تنفسی، قلبی، و ریوی شده است.
ازاین‏رو، مسئولان اروپایی با جدیت تمام درصدد کاهش انتشار این آلاینده ‏ها در سطح اروپا بر آمدند. بر این اساس، آن‏ها قوانینی را وضع کردند که شرکت‏های خودروسازی باید طبق این قوانین، نهایت دقت و تلاش خود را در تولید خودروهایی با آلایندگی بسیار پایین به کار ببرند. بدین‏ منظور قوانین و استانداردهایی برای تعیین حداکثر میزان آلایندگی خودروها تعیین شد. این قوانین برای اولین‎‏بار در سال 1992 به‏طور رسمی با نام استاندارد آلایندگی یورو (Euro Emission Standard) معرفی و به شرکت‏های خودروسازی ابلاغ شد.