به گزارش ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، این محققان یک مدل نظری از نحوه تصمیم‌گیری زنبورها درباره محل ساخت کندو ارایه کردند و تمام کندو را به عنوان یک ابرارگانیسم واحد که واکنش‌های هماهنگی را نسبت به محرک‌های خارجی نشان می‌دهد، مورد بررسی قرار دادند.

این ارگانیسم دارای ساختار و عملکردی مانند مغز انسان است و بر اساس این تحقیقات نحوه تصمیم‌گیری و مکالمه زنبورها با یکدیگر شباهت زیادی به روش تعامل نورون‌ها در مغز انسان دارد.

بر اساس تحقیقات پیشین مغز انسان و حیوانات از قواعدی موسوم به قواعد فیزیکی-روانی از جمله قاعده پیرسون و قاعده هایک تبعیت می‌کند؛ البته نورون‌های واحد تابع این قواعد نیستند اما کل مغز از آنها تبعیت می‌کند.

بر اساس قاعده پیرسون در زمانی که دو گزینه باکیفیت وجود دارد، در مقایسه با انتخاب بین دو گزینه بدون کیفیت، مغز عملکرد سریع‌تری دارد؛ در این تحقیقات مشخص شد زنبورها در هنگام انتخاب محل ساخت کندو بین دو محل باکیفیت در مقایسه با انتخاب بین دو محل بدون کیفیت، سرعت عمل بالاتری دارند.

بر اساس قاعده هایک با افزایش تعداد گزینه‌ها سرعت مغز در انتخاب گزینه مناسب کاهش می‌یابد. در تحقیقات انجام شده نیز معلوم شد زنبورها در زمان انتخاب مکان مناسب از بین تعداد زیادی از محل‌ها، سرعت عمل کمتری دارند.

بر اساس تحقیقات جدید ابرارگانیسم‌ها نیز از همان قواعدی تبعیت می‌کنند که مغز انسان تابع آن است. از آنجا که مطالعه نحوه تصمیم‌گیری در ابرارگانیسم‌هایی مانند کندوی زنبور عسل بسیار ساده‌تر از مطالعه عملکرد نورون‌های مغز است، این کشف جدید محققان را در شناسایی مکانیزم‌های اصلی که موجب شکل‌گیری چنین قواعدی می‌شوند، از طریق مطالعه سوپرارگانیسم‌ها یاری می‌کند.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.